Bez korka. W nowym numerze „Studium” (2003, nr 2) znajduje się sprawozdanie z kolejnej rundy zmagań w popularnej ostatnimi czasy w krakowskich środowiskach młodoliterackich konkurencji kopania się po kostkach. Tym razem punkty zdobyła reprezentacja „Studium”, w barwach której wystąpiła dwójka graczy zamiejscowych: Joanna Orska (Chociaż mało mamy lat…) i Michał Kasprzak (Zwierzę pociągowe). Wypunktowany został „Ha!art”. Teksty Orskiej i Kasprzak tyczą oczywiście Tekstyliów i nie są bynajmniej pełne zachwytów (swoją drogą, w plebiscycie na najbardziej zjechaną książkę stulecia Tekstylia miałyby szansę na absolutną czołówkę, o czym piszę nie bez żalu, było nie było sam się przecież własnym tekstem do tej „cegły” dołożyłem). Nie chcę jednak pisać o księdze trzech muszkieterów (PM, MW, IS), tylko o moim pojedynku z Orską, bo toczymy takowy, na drobne uszczypliwości. Krytyczka pisze: „ten tekst, jak i inne, dedykuję mu (czyli RO – przyp. RO) oczywiście, żeby mógł sobie go przypiąć na swoją korkową tablicę”. Ze dedykację kłaniam się w pas, ale muszę sprostować: tablicy korkowej nie miałem, nie mam i mieć nie zamierzam.