Metafizyka, język, wydarzenie

Podstawowym sposobem istnienia „życia” jest immanentna możliwość pojawienia się czegoś, co nie mieści się w głowie, czegoś nieoczekiwanego — niezgłębialność (Unergründlichkeit) „życia” przeciwstawiona przejściowej, zawsze nieostatecznej zgłębialności rozumianej jako inteligibilność, zdolność do przyjmowania znaczącej postaci (Gedankenmäßigkeit). Wynikiem takiego zdarzenia, pojawienia się nieoczekiwanego sensu, jest zdziwienie, które jest dowodem na to, że stary termin metafizyka nie jest przez nowożytną filozofię rzeczywiście przezwyciężony. W „życiu”, sferze naturalnego, codziennego nastawienia, jesteśmy związani z możliwością pojawienia się wydarzenia, przez które to, co rutynowe, przyswojone, co bezpieczne, może nagle zostać z tyłu i popaść w unieważnienie. „Życie” w tym sensie jest niepoliczalne, nie da się zamknąć w deterministyczne schematy. Ten naturalny stan otwarcia na skok jakościowy sensu, wydarzenie, a więc także zdziwienie, jest często zaciemniany, zagłuszany przez pragmatyczne ideologizacje wpisujące „życie” w bezpieczne ramy pojęciowe, uwikłane w obce poznaniu struktury władzy symbolicznej oraz realnej. Systemy religijne i ideologie polityczne to dla Mischa wrogowie prawdy, która wymaga postawy otwartości na to, co nowe. Otwarcia na to, co przychodzi z zewnątrz. Na transcendencję.

(ze wstępu autora wstępu i tłumacza Krzysztofa Sołoduchy)

Georg Misch — urodził się 5 kwietnia 1878 r. w Berlinie. W 1900 roku uzyskał, pod opieką Wilhelma Diltheya, promocję z filozofii na Uniwersytecie w Berlinie. W 1905 roku został docentem prywatnym, a w 1907 roku otrzymał nagrodę państwową za pierwszy tom Historii autobiografii — monumentalne dzieło, nad którym będzie pracował do końca życia. Za pieniądze z nagrody odbył z żoną Clarą, córką Wilhelma Diltheya, podróż badawczą na daleki Wschód, której rezultaty wykorzystał później w jednej ze swych najważniejszych książek: Droga do filozofii. Elementarz filozoficzny (1926). W 1911 roku został powołany na stanowisko profesora na Uniwersytecie w Marburgu, a po pierwszej wojnie światowej przeniósł się do Getyngi. Drugą wojnę światową, z powodu hitlerowskich represji w Niemczech, spędził w Anglii — na Uniwersytetach w Cambridge i Chester. W 1946 roku powrócił do Getyngi, ale został emerytowany ze względu na zaawansowany wiek. Zmarł 10 czerwca 1965 r. w Getyndze.
Jego najważniejsze książki to: Droga do filozofii. Elementarz filozoficzny (1926), Filozofia życia a fenomenologia (1930), Historia autobiografii (1907-1968), Budowa logiki na gruncie filozofii życia (1994; wydana na podstawie zachowanych materiałów). Georg Misch uważany jest za twórcę logiki hermeneutycznej i hermeneutycznej filozofii języka.

Krzysztof Sołoducha — ur. w 1965 r., doktor filozofii i dziennikarz.ur. w 1965 r. Autor książki Życie i wiedza. Georg Misch w poszukiwaniu postmetafizycznej metafizyki (2008), powieści Bajan (2007), książki filozoficzno-prozatorskiej Szkoła życia w niepewności (2002) oraz zbioru szkiców-felietonów Nadwyżki świadomości (Wydawnictwo FA-art, 2004). Tłumacz pism Georga Mischa. Poszukiwacz języka flux. Mieszka we wsi Latchorzew na Mazowszu, czasem w Warszawie.